मैत्र ...

बंधनाच्या पलिकडे ,
एक नाते असावे ..
नात्याला शब्दांचे ,
बंधन  नसावे ...

प्रेमळ भावनांचा ,
त्याला आधार असावा ..
दु:खाला तेथे
थारा नसावा ...

सुखाचा शिरवा ,
जिवाचा विसावा ..
असा गोडवा ,
आपल्या मैत्रीत असावा ...

मनातले न सांगता ,
तुझ्या पर्यंत पोचावे ,
न बोलताच तुझे शब्द ,
कानांवर  यावे ...

ग्रीष्मात पाऊस पाडतील
असे ढग असावे ...
वाटेवर काटयांतूनही
गुलाब फुलावे ...

हात हाती नसले  ,
तरी सन्निध असावे ..
डोळ्यांसमोर न संपणारे ,
एक स्वप्न असावे ...

कोणती दिशा , कुठली वाट,
गांव कोणतेही असावे ..
आयुष्याच्या सीमेपार ,
मैत्र जीवाचे असावे ....


Comments

Popular posts from this blog

उपनिषद चिंतन : - ८

प्राण्‍यांवरचे प्रेम...?

उपनिषद चिंतन : - २