सख्या ...

हे असं अवखळपण , चंचलपण ..
कधी  पानं , फुलं , तारे ,
कधी स्वप्नं वेचताना ,
हसून बघत होतास ..
उतरणीवर कधी घसरले ,
तेव्हांही ,  गालात हसून ,
बोट दिलेस धरायला ..
दुस्तर वाटेवर कधी कचरले तर ,
डोळ्यांनी धीर दिलास ..
पाठीवर हात ठेवून ,
झुंजायला बळ दिलेस  ..
हात सुटले हातातून ,
पण साथ नाही सरली ,
तू आहेसच खास ,
मागेपुढे ,  आसपास ..
दिसला नाहीस कधी ,
पण जाणवतो तुझा वास ..
आता जीर्ण झालीय श्वासांची माळ ,
जेव्हां ओघळेल  तेव्हां ,
असशील  ना  आसपास ... ?