Saathvan

 मनाच्या प्रदेशात, चुकून उगवते, कविता बिविता..

 कधीकधी, असं वाटतं, उगीच, उगीच उजाडतं.. ती गूढरम्य वाट संपून, एक्दमच पोहचून जातो.. ते स्वप्न गूढ सुंदर, ती वाट मऊ धूसर, उगवता सूर्य सगळंच, चक्क उजळून टाकतो... नकोच स्वप्न भंगणं, नकोच ते  उजाडणं, शेवटी दुस्तर वाटेवर, अडखळत चालणं.....